Een publiek gesprek over de invloed van internet op democratische processen is vooral nu zinnig en is een van de plekken waar dit kan de bibliotheek ?

Dat er onderzoek en discussie nodig is naar de negative effecten van schadelijke online-inhoud op de democratie zal duidelijk zijn ,daarom zijn er initiatieven aan het onstaan in een aantal landen die kijken naar het ontwerpen, reguleren en het gebruik van de online ruimtes op manieren die juist de democratische processen ondersteunen. Is er dan in deze situatie, ook in nederland, een noodzaak van overheidstoezicht om de gezondheid van ons publieke discourse te beschermen ? Of zijn er andere instanties of methodes die hiervoor kunnen zorgen ? Is het nu de tijd om dit onderwerp in een publiek gesprek te gaan voeren ?

De kern van ons democratisch politieke systeem is de keuze van de burger wie namens hen regeert. Bovendien vereist effectief democratisch bestuur een robuust openbaar discours, dat de vrije meningsuiting en de publieke opinie kan gebruiken om de politieke aangelegenheden van de samenleving te sturen. Onze publieke domein omvat in toenemende mate virtuele ruimtes die worden gehost door particuliere bedrijven. Aangezien deze bedrijven een belangrijkere rol spelen bij het vormgeven van het publieke discours, moeten we het doel van sociale media verduidelijken in relatie tot onze democratische processen. We stellen dat het doel van sociale media onder andere is een platform te bieden voor de vrije meningsuiting en om ervoor te zorgen dat het publiek goed wordt geïnformeerd. Aangezien deze doelstellingen niet noodzakelijk in overeenstemming zijn met de belangen van ondernemingen met winstoogmerk, is een zekere mate van overheidsingrijpen of internationale afspraken nodig om democratische processen te waarborgen.

Discussie over online-inhoud wordt vaak gereduceerd tot een valse tweedeling tussen vrije meningsuiting en overheidsregulering. Bij gebrek aan effectief bestuur hebben virtuele ruimtes een dynamiek gecreëerd die polarisatie bevordert en de verspreiding van haat, propaganda en desinformatie versnelt. We erkennen dat een effectieve oplossing voor dit probleem multidimensionaal zal zijn, te beginnen met onderwijs dat het vermogen van burgers vergroot om waarheid van onwaarheid te onderscheiden en strategieën die het sociale vertrouwen en de cohesie versterken. Verder moet elke substantiële hervormingsinspanning de nadruk leggen op een grotere verantwoordelijkheid van bedrijven, internationale coördinatie uitnodigen, het belang erkennen van openbare mechanismen voor technologische evaluatie en de ontwikkeling van geschikte vormen van overheidsregulering. We zullen in dit artikel de meeste aandacht besteden aan de laatst genoemde punten.

Online haat

Een van de meest verontrustende kenmerken van de openbare discussie op sociale mediaplatforms is de incubatie en verspreiding van haat tegen groepen mensen op basis van ras, religie, geslacht, etniciteit of klasse. Deze haat leid vaak tot aanvallen op leden van kwetsbare groepen online en soms ook offline. Maatregelen om dit probleem aan te pakken, moeten veel verder reiken dan de regulering van online ruimtes om de onwetendheid en sociale verdeeldheid die ten grondslag liggen aan vooroordelen en haat het hoofd te bieden. Het ontwaken van het morele bewustzijn van verschillende sociale actoren is dus een centraal aspect van de uitdaging die voor ons ligt. De hervorming en modulatie van onlineplatforms door de overheid is echter een belangrijk onderdeel van de oplossing.

Er is een rol weggelegd voor openbaar beleid dat toegankelijke richtlijnen voor gemeenschapsgebruik vereist met ondubbelzinnige definities van aanzetten tot haat en effectieve handhavingsmaatregelen. De ontwikkeling en verbetering van deze richtlijnen is gebaat bij overleg met de gemeenschap en maatschappelijke groeperingen om ervoor te zorgen dat legitieme vrije meningsuiting niet onnodig wordt beknot, terwijl het publieke discours wordt beschermd tegen haat en het aanzetten tot geweld. Bovendien zou de overheid een hogere standaard van verantwoording moeten eisen van sociale mediaplatforms die hun gemeenschapsrichtlijnen met betrekking tot aanzetten tot haat niet naleven.

Desinformatie

Een tweede punt van zorg betreft het gebruik van virtuele platforms om desinformatie te verspreiden, onwaarheden die het vermogen van de burger om de waan van de dag te begrijpen en ernaar te handelen, vervormen. Socialmediabedrijven maken - misschien onbewust, maar soms bewust - deze activiteit mogelijk door keuzes in ontwerp en beleving. Omdat hun platforms gebruikersbetrokkenheid belonen in plaats van waarheidsgetrouwheid, kan dergelijke inhoud snel worden verspreid. Onderzoek heeft uitgewezen dat desinformatie zich sneller verspreidt dan de waarheid. Het effect is een verdraaiing van de publieke opinie, verkeerd gericht om de bekrompen belangen van bepaalde groepen te behartigen, ten koste van democratische processen.

Verspreiding van desinformatie is een probleem dat digitale platforms moeten aanpakken binnen een door de overheid vastgesteld beleidskader, of beter nog door "oplossingen die in internationaal verband moeten worden ontwikkeld"² Hoewel participatieve gelijkheid op dergelijke platforms moet worden gewaarborgd, heeft niemand het ongeremde “recht om meer gehoord te worden dan een ander". Er is een algemeen belang om de toegang tot verifieerbare informatie over maatschappelijke aangelegenheden te bevorderen. Het kan niet geheel aan individuele gebruikers worden overgelaten om het verschil te zien tussen ware en onjuiste informatie, hoewel dit een vermogen is om zich te ontwikkelen door middel van effectief onderwijs. Het mag ook niet uitsluitend aan particuliere bedrijven zijn om te beslissen welke accounts moeten worden gemarkeerd of verwijderd, en hoe zij hun algoritmen aanpassen als reactie op desinformatie. Normen en criteria die zijn vastgesteld en afgedwongen door overheids of internationale regulering, kunnen sociale mediabedrijven begeleiden en aansprakelijk stellen om platforms te beschermen tegen uitbuiting die bedoeld is om democratische processen en openbare beraadslagingen te ondermijnen.

De behoefte aan gemeenschappelijke normen

Door de aard van digitale ruimtes is het des te belangrijker dat er gemeenschappelijke standaarden worden ontwikkeld en gehandhaafd op sociale mediaplatforms. Een reeks maatregelen die door het ene platform worden genomen naarmate het waakzamer wordt in het tegengaan van de verspreiding van haat en desinformatie, zal er noodzakelijkerwijs toe leiden dat uitgesloten gebruikers zich bij andere platforms zullen aansluiten. Het is dus duidelijk dat gemeenschappelijke normen essentieel zijn om een gezonde en robuuste publieke domein te bevorderen, waar het licht van de waarheid naar voren kan komen door het uiten van verschillende meningen. De ontwikkeling van dergelijke standaarden vereist samenwerking tussen particuliere bedrijven, het maatschappelijk middenveld de overheden en internationale organisaties, die beleidsrichting, regulering en verantwoording kunnen geven. Het is ook duidelijk dat technische fixes of politieke oplossingen de uitdaging van het reguleren van online ruimtes niet zullen oplossen. Dit pad vereist voortdurende, gestructureerde overlegprocessen die relevante partijen op alle niveaus van de nationale en internationale samenleving betrekken bij het bepalen van de parameters en waarden van een gezonde publieke sfeer die de beste tradities van een democratische samenleving kan behouden en dienen.

Is de bibliotheek de ideale plek om dit publieke gesprek continue te houden of moet de overheid
een digitale plek creëren en modereren, of is juist de school de juiste plek hiervoor ?

Essentieele vragen in een tijd van toeneemende digitale invloed en de plek die we het geven in de maatschappij.

bronnen :

¹ https://opa.bahai.ca/en_documents/virtual-spaces-and-democratic-processes/
² https://www.uu.nl/sites/default/files/Regulering_van_online_content_AIV-advies-113_202006.pdf
³ https://waag.org/ ( naar een gemeenschappelijk internet )

public spaces : https://publicspaces.net/